Jaren geleden bezocht ik Vietnam. Met mijn ogen stijf dichtgeknepen en met mijn hand op de schouder van mijn reisgenoot, schuifelde ik de brede weg over. Brommers met twee of drie passagiers en bepakt met pakketjes die ver boven hen uittorenden, stoven links en rechts langs ons heen. Jij loopt, zij

Sommige krantenberichten prikkelen de fantasie. Dit was er zo een: ‘Betogers gooien rotte eieren naar de politie.’ Intrigerend. Geen gewone eieren. Rotte eieren.

‘Ik heb het hartje aangevinkt, maar bedoel natuurlijk niet dat ik je bericht geweldig vind. Ik denk aan jullie.’

Gevoelstemperaturen van min vijftien, snijdende Oostenwind, daklozen die gearresteerd worden om ze warm en levend door de nacht te krijgen. Voor wie het nog niet wist: het was een paar dagen koud in Nederland. De hamvraag in deze periode: Mogen we nog wel werken?

Er wordt wat afgewerkt in de nacht. Gelukkig. Maar hoe zit het met de gezondheid van de nachtzuster? Wat moet ik zonder jou beginnen? Op sommige mensen wil je ’s nachts een beroep kunnen doen. Op de nachtzuster van Henny Vrienten bijvoorbeeld. En op brandweerlieden, ambulancepersoneel etc.