4100 mensen per jaar sterven aan een beroepsziekte. Jaarlijks overlijden 70 mensen door een arbeidsongeval. Eigenlijk was ik op vakantie, maar ja, linksom of rechtsom komt mijn hoofd altijd weer uit op mijn werk.

Tower Bridge

Samen met mijn middelste was ik een paar dagen in Londen en de Tower Bridge was favoriet. We wandelden eroverheen, voeren er onderdoor, passeerden hem per taxi en bus en uiteindelijk konden we er niet meer omheen: tijd om het ding van binnen te zien. We sloten aan in de lange rij toeristen.

10 men died

En het was het wachten waard. Een lift bracht ons bij de overdekte loopbruggen die de toppen van beide torens verbinden. Hoog boven het wegdek, midden tussen de twee torens, waar het uitzicht over Londen op zijn mooist is, stond een bordje: ’10 men died during its making’. Eromheen foto’s van mannen met verweerde koppen die zonder enige vorm van valbeveiliging bovenop kolommen en pijlers aan het werk waren. Minstens 80 meter boven het groene, onverbiddelijke oppervlak van de Theems. Je kon hun dood erg makkelijk voorstellen. En door de beelden van deze vriendelijk ogende, vrolijke bouwvakkers ook de gezinnen, familie en vrienden die de tien slachtoffers naar alle waarschijnlijkheid achter hebben gelaten. Indrukwekkend.

7 keer 20.000 liter

Even verderop vertelde een informatiezuil dat het 125-jaar oude pronkstuk zeven keer is geschilderd, waarbij per keer 20.000 liter verf nodig was. De bijbehorende beelden van schilders die lood-, cadmium- en chroomhoudende verf op het staal smeerden en van stralers die oude verflagen verwijderden ontstonden als vanzelf op mijn netvlies, maar waren niet terug te vinden in de expositie. Hoopvol zocht ik een bordje, maar nee, natuurlijk niet, geen cijfers over het aantal bouwvakkers dat een beroepsziekte had gekregen na het werken aan deze brug.

Gecompliceerd

Dat is het jammere van beroepsziekten. De relatie tussen blootstelling en ziekte is gecompliceerd.
Als de man die de Tower Bridge schilderde een beroepsziekte krijgt, gebeurt dat hoogst waarschijnlijk lang nadat hij op de steigers stond. Het is dan lastig te bepalen of zijn ziekte toe te schrijven is aan zijn werk, zijn genetische aanleg, zijn rookverslaving of door heel wat anders. En als werk de boosdoener was, dan kunnen we natuurlijk niet alleen de Tower Bridge de schuld geven. Hij schilderde nog wel meer kunstwerken.

Zichtbaar

De foto’s van de blozende mannen op grote hoogte naast de korte melding van het aantal gevallenen, geeft onweerlegbaar oorzaak en gevolg weer. Iedereen snapt het probleem.
Het zou heel goed kunnen dat er meer mensen zijn overleden door de verfdampen en het stof van oude verflagen, maar dat weten we niet. We kunnen het niet zichtbaar maken en dus voelen we het probleem veel minder.

Epidemiologisch onderzoek

Ik pleit voor een epidemiologisch onderzoek onder alle (oud) bouwvakkers van de Tower Bridge. Welke ziektes hadden ze, hoe gingen zij dood, wat voor werk hebben ze gedaan en wat was de rol van de brug.

Ja, ja. Ik weet het. Door de Brexit is dit helemaal niet haalbaar. Misschien kunnen we het in eigen land wel doen. Bordjes naast de Merwedebrug, Waalbrug, noord/zuid-lijn, Neeltje Jans: hoeveel mensen zijn er overleden door bouw en onderhoud? Oh, en misschien een lijstje van opdrachtgevers erbij? Misschien krijgen we dan meer gevoel van urgentie.

Londen was geweldig trouwens.

Dit stuk is eerder gepubliceerd in het Vakblad Arbo Vakmedianet.

Photo-credit: iStockPhoto – BargotiPhotography

Blader door de blogs: